Recenzja książki "Otwarte dialogi. Antycypacje. Szanowanie inności." Jaakko Seikkula i Tom Arnkil
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Podręcznik “Otwarte Dialogi” autorów Jaakko Seikkula i Tom Arnkil, Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego, jest pierwszym w Polsce obszernym kompendium wiedzy teoretycznej i praktycznej na temat nowego podejścia terapeutycznego, które znajduje szerokie zastosowanie w psychiatrii środowiskowej.

W Polsce transfer dobrych praktyk mających swoje źródło w kolebce Otwartego Dialogu (ODA) w Tornio, (Finlandia) rozpoczął się kilka lat wcześniej. Miałem okazję poznać osobiście obu autorów recenzowanej monografii oraz ich filozofię życia i model ich pracy z pacjentami. Mocne wrażenie zrobiły na mnie, również słowa prof. B. De Barbaro, kiedy zapytany przeze mnie w 2015 r w Bochni - jaka jest jego opinia na temat ODA -odpowiedział” należy nim zarażać umysły ludzi wokół nas”. Mam wrażenie, że właśnie na tym polega siła oddziaływania tej metody, że rozprzestrzenia się ona niczym „wirus” niosący pozytywne zmiany.

Wspomniani autorzy zwracają uwagę na fakt, że ODA proponuje rozwiązania systemowo-organizacyjne w obszarze psychiatrii środowiskowej oraz specyficzne odziaływania terapeutyczne. Te drugie polegają na zastosowaniu dialogów w przestrzeni interpersonalnej. Autorzy podkreślają znaczenie przekraczania granic i barier dzielących uczestników spotkań dialogicznych oraz reprezentantów różnych środowisk zawodowych i instytucji. Co więcej, zapraszają do aktywnego udziału członków sieci społecznych związanych z rodziną, która jest w kryzysie psychicznym. Odwołują się oni również do zasady intersubiektywności mówiącej o tym, że żaden z głosów w dyskusji nie jest uprzywilejowany, lecz wszystkie one tworzą swoista polifonię. To dzięki niej możliwe staje się odkrywanie nowych znaczeń i budowanie przymierza i systemu wsparcia umożliwiającego powrót do zdrowia.

Podręcznik opisuje podstawowe zasady ODA, które zostały wymienione poniżej. Ponadto zawiera liczne ilustracje zastosowań praktycznych wspomnianych założeń teoretycznych i znajduje odniesienia do doświadczeń klinicznych autorów.Podstawowe zasady ODA obejmują:

1. Natychmiastowe wsparcie w sytuacji kryzysu psychicznego
2. Rozwijanie sieci społecznych w ramach interwencji kryzysowej
3. Elastyczność i mobilność zespołu interwencyjnego
4. Dzielenie odpowiedzialności
5. Zapewnianie ciągłości psychologicznej uczestnikom spotkań dialogicznych
6. Tolerancję niepewności uczestników spotkań dialogicznych
7. Dialog jako sposób komunikacji
8. Wsłuchiwanie się w polifonię głosów uczestników spotkań dialogicznych

To co szczególnie cenne, to fakt, że Seikkula i Arnkil podejmują dyskurs na temat badań potwierdzających skuteczność ich metody i dzielą się pierwszymi opracowaniami naukowymi w tym zakresie.

Książka Otwarte Dialogi jest adresowana do pracowników służby zdrowia, pomocy społecznej, oświaty ale również pacjentów w kryzysie psychicznym i ich rodzin.

Polecam: Roman Ciesielski
Specjalista psychiatrii dzieci i młodzieży i psychiatrii środowiskowej, certyfikowany psychoterapeuta i superwizor SNP PTP
Wrocławski Instytut Psychoterapii

Recenzja książki Dawida A. Carbonella: „W pułapce niepokoju” Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego!

O czym jest książka?
Książka traktuje o tym, czym jest lęk i jak można sobie z nim radzić. Uczy nas krok po kroku, co możemy zrobić w momencie, w którym ciągle się martwimy, w którym lęk zaczyna nas obezwładniać, w którym lęk przejmuje władzę nad naszym życiem. Uczy nas, że niepokój, to tylko niepokój, myśli, to tylko myśli, zmartwienia, to tylko zmartwienia. Często nadajemy tym zjawiskom zbyt dużo powagi, dajemy im moc sprawczą, której nie posiadają. Książka tłumaczy
działanie mózgu: źródła naszych myśli i emocji i mówi o tym, że ani jednego, ani drugiego nie możemy kontrolować. Co zatem możemy kontrolować? Nasze reakcje na myśli i na emocje.

Dla kogo jest ta książka?
Dla ludzi zmagających się z nadmiernym niepokojem, lękiem i ich bliskich. Może być wsparciem dla psychoterapii. Jest też dla terapeutów. Szczególnie polecam ją osobom, które zaczynają
dopiero swoją drogę zawodową i szukają inspiracji do pracy z pacjentami. Jest również dla terapeutów z dłuższym doświadczeniem, ponieważ zbiera w jednym miejscu wiele metod,
techniki pracy z lękiem, które większość z nas zna już od długiego czasu. Daje też nowe metody i techniki pracy.

Czym jest dla mnie? W czym mi pomogła?
Jest podsumowaniem, przypomnieniem tego, co już wiem ,na temat natury lęku. Jest źródłem inspiracji do pracy z pacjentami. Dobrze tłumaczy: czym jest reguła przeciwieństw i jak ją wykorzystać w pracy z natrętnymi myślami i z emocjami. Zadziwiające jest dla mnie dowcipne i lekkie podejście do tematu. W końcowych rozdziałach znajdziemy przykłady wierszyków i piosenek o lękach, atakach paniki. Autor podkreśla, że ten dowcip musi wyjść od pacjenta, a nie od terapeuty lub bliskich osoby cierpiącej. Moje ulubione zadanie terapeutyczne: mierzenie linijką, ile cm od głowy odstają włosy pacjenta cierpiącego na atak paniki. W tej książce znajdziecie także inne, równie żartobliwe, i nadające lekkości, zadania.

Co zyskacie dzięki lekturze?
1. Poznacie działanie lęku.
2. Nauczycie się właściwego podejścia do niego.
3. Na zawsze zmienicie swoje podejście do jego natury.

Podsumowując:
Autorzy opisują, w bardzo przystępny sposób, naturę lęku. Dają mnóstwo wskazówek, jak sobie z nim radzić. Nie obiecują łatwych rozwiązań, tylko ciężką pracę, której efekty zmienią waszą relację z niepokojem już na zawsze. Nie jest to obietnica bez pokrycia.

Inne recenzje:
„Dowcipny, a zarazem mądry wywód stanowi źródło konkretnych rozwiązań, które my, terapeuci, możemy zastosować od ręki-bez gorączkowego rozglądania się za odpowiednią opcją, gdy przychodzi nam mierzyć się z określonymi rodzajami obaw dręczącymi naszych pacjentów”
Carl Robbins. Pedagog. Licencjonowany doradca kliniczny. Stress Disorders Institute w
Maryland.

„...Skarbiec porad i pomysłów, na to, jak radzić sobie z niepokojem. To niezwykle zajmująca lektura, którą z pewnością będę polecać wielu osobom, zwracającym się do mnie o pomoc”
Dr Robert W. McLellarn. Kierownik ośrodka Anxiety and Panic Treatment Center w Portland.

Katarzyna Kopczak Zagórna 
- certyfikowany Konsultant Psychoterapii Pozytywnej i Transkulturowej, 
- posiada rekomendację Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Integratywnej oraz certyfikat jakości pracy trenera Stowarzyszenia MERITUM.

Pracuje w modelu Transkulturowej Psychoterapii Pozytywnej.
Jest członkiem Światowego Stowarzyszenia Psychoterapii Pozytywnej.